Rozdział 86 ( III )

*Oczami Sony*

Wychodziliśmy właśnie od Harrego. Spojrzałam na Toma i zauważyłam że zbladł.

- Kochanie czy wszystko w porządku ? - Zapytałam chłopaka

- Tak, tylko głowa mnie boli. Spokojnie przejdzie mi. - Powiedział uśmiechając się do mnie

- Jesteś tego pewny ? - Zapytałam

- Jasne chodźmy już. To w domu wezmę tabletkę i położę się spać. - Mówił wsiadając do samochodu.

nie chciałam się już z nim kłócić żeby się nie musiał denerwować. W domu byliśmy po 15 minutach, a cała droga minęła nam w ciszy. Gdy tylko Tom wszedł do domu poszedł do apteczki wziąć leki na ból głowy, a ja w między czasie przebrałam się w piżamę. Leżałam na łóżku i czekałam na Toma, który leżał obok mnie w przeciągu 5 minut.

- Kochanie martwię się o Ciebie. Czy te badania wyszły na pewno dobrze ?

- Sony czy ty myślisz że bym Cię oszukał ? - Powiedział zdenerwowany

- No nie, proszę nie denerwuj się na mnie. Ja po prostu boje się o Ciebie.

- Rozumiem Cie skarbie, ale nie ma takiej potrzeby. - Powiedział i ujął moją twarz w swojej dłoni.

- Zróbmy sobie zdjęcie. - Powiedział

- Co ? Ale Tom, jesteśmy w piżamach

- No to co z tego ? 

Po długich namowach w końcu zrobiliśmy sobie zdjęcie w łóżku, porozmawialiśmy i poszliśmy spać. Rano musiałam szybko iść do pracy a Tom jeszcze spał, więc go nie budziłam. Ubrałam się i wyszłam. Pogoda jest paskudna, cały czas lało. W pracy dzień leciał mi strasznie wolno. Tom nie odebrał żadnego mojego telefonu, co bardzo mnie zaniepokoiło. Wróciłam do domu najszybciej jak tylko mogłam.

- Tom jesteś ? - Zapytałam, ale nikt mi nie odpowiedział. Weszłam do sypialni nie było go, w łazience nie ma , salon nie ma i na samym końcu weszłam do kuchni ale tam też go nie było. Usiadłam na krześle i zobaczyłam na lodówce kartkę. ,, Jestem w szpitalu na Hollywood st. Zostawiłem telefon jak możesz to przynieś mi - Tom"

No świetnie on poszedł do szpitala a ja nic o tym nie wiem. Wyjęłam jego telefon z kieszeni spodni i pojechałam do szpitala. po 10 minutach byłam na miejscu. podeszłam do recepcjonistki

- Przepraszam gdzie leży Tom Philips ? - Zapytałam

- Nie mogę o tym panią poinformować ? A Kim pani jest dla pacjenta ? Zapytała

- Żoną. To powie mi pani czy mam sobie sama znaleźć ?

- Sala 237

- Dziękuję - Powiedziałam i poszłam do sali

- Boże Tom czemu leżysz w szpitalu ? - Zapytałam chłopaka

- Ponieważ źle się czuję,a wydaję mi się że wyleczą mnie tu.

- Mogłeś chociaż napisać lub zadzwonić.

- Nie chciałem Cie martwić kochanie.- Powiedział z lekkim uśmiechem na twarzy

- No dobrze - Powiedziałam uśmiechając się.

- Sony wiesz o tym że bardzo Cię kocham i jesteś dla mnie wszystkim. Pamiętaj o tym że zawszę będę przy tobie i będę Cię chronił Pamiętaj o tym zawsze okey ?

- Dobrze Tom Ja też Cię kocham. - Powiedziałam i złapałam chłopaka za rękę.

- Obiecaj mi że znów się zakochasz . Obiecujesz ?

- Tak obiecuję.

- Na zawsze razem - Uśmiechnął się

- Na zawsze razem - powtórzyłam

- Kocham Cię - Powiedział Tom i nagle aparatura zaczęła pikać. Nie wiedziałam Ci się dzieje i zaczęłam krzyczeć. Przyszedł lekarz i kazał mi się odsunąć. Zaczęli go reanimować a pielęgniarka wyprowadziła mnie z Sali. Zaczęłam płakać nie wiedziałam Co mam zrobić ponieważ wiedziałam że już go nie uratują. Usiadłam na krzesełku i schowałam twarz w swoich rękach. Po jakich 10 minutach podszedł do mnie lekarz.

- Pani Philips ? - Zapytał Lekarz

- tak, to ja  - Odpowiedziałam zapłakana patrząc na doktora.

- Jest nam bardzo przykro, ale nie udało nam się uratować pani męża. Przykro mi.

- Rozumiem, on i tak był chory na nieuleczalnego raka. Więc wszystko rozumiem. - Powiedziałam do lekarza, który odszedł ode mnie. Usiadłam na krzesełku i pierwsze co przyszło mi do głowy to zadzwoniłam do Harrego.

- No cześć Sony - Powiedział ciepły głos Harrego.

- Tomm.... on

- Sony co z Tomem ? - Zapytał

- On nie żyje. - powiedziałam załamana.

- Co gdzie jesteś ? - Zapytał 

- W szpitalu na Hoolywood

- Poczekaj tam na mnie, zaraz będziemy. - Powiedział i się rozłączył.

*Oczami Harrego*

- No tak że ona chciała ze mną chodzić, ale ja nie chciałem bo za bardzo kocham Sony.

- No rozumiem. Więc czemu ją zdradziłeś ? - Zapytała Bella

- Sam nie wiem, to po prostu moja głupota.

- Miejmy nadzieję że da się naprawić jakoś waszą relację. - powiedziałem kiedy usłyszałem dźwięk telefonu zobaczyłem Sony na wyświetlaczu.

- No cześć Sony - Powiedziałem

- Tomm.... on - Powiedziała zrozpaczona

- Sony co z Tomem ? - Zapytałem troskliwie

- On nie żyje. - powiedziałam załamana.

- Co gdzie jesteś ? - Zapytałem wystraszony

- W szpitalu na hoolywood

- Poczekaj tam na mnie, zaraz będziemy. - Powiedziałem i rozłączyłem się.

- Co się stało ? - Zapytała Bell 

- Tom nie żyje. - powiedziałem

- Co, gdzie ona jest trzeba do niej jechać jak najszybciej. - Powiedział Niall

- Niall ma rację, musimy teraz przy niej być. Ona nas potrzebuję. - powiedziała Bella

- Macie racje. - powiedziałem i wszyscy ruszyliśmy do samochodu

- Tak bardzo chce być teraz przy niej - powiedział Niall

- Będziesz miał teraz taka możliwość - powiedziałem do blondyna

Nie minęło 10 minut kiedy byliśmy na miejscu. Biegliśmy przez korytarz i  nagle zobaczyliśmy Sony siedzącą na krześle.

- Sony - Krzyknąłem do dziewczyny. Dziewczyna spojrzała na nas i wstała.

- Co on tu robi ? - Zapytała.

______________________________________________

Dzieje się. Ciężko mi było w ogóle pisać ten rozdział, ale kiedyś musiałam. Mam nadzieję że wam się podobał i wyrazicie swoje opinie w komentarzach co do rozdziału ;)