Rozdział 82 ( III )

*Jakiś czas później*

*Oczami Toma*

Zostało już tylko kilka dni do naszego ślubu. Ja i Sony jesteśmy tym tak bardzo przejęci, że nie możemy się na niczym innym skupić. Ostatnio nie mamy dla siebie czasu przez to całe zamieszanie.

- Kochanie mógłbyś mi pomóc z tym obiadem ? - Powiedziała Sony a ja wstałem z kanapy i poszedłem do kuchni.

- Tak, co mam zrobić ? - Zapytałem dziewczyny

- Jak możesz to zrób sałatkę, będę miała wtedy mniej rzeczy do roboty.

- Słoneczko, albo mnie się wydaje albo ty jesteś już tym wszystkim wykończona.

- Może i masz racje Tom. Ale ja chcę aby nasz ślub był wyjątkowy i żeby wszystko poszło po naszej myśli.

- Kochanie, uwierz mi że na pewno tak będzie. Usiądź sobie a ja dokończę nasz obiad.

- Naprawdę ? - Zapytała

- Oczywiście że tak. - Powiedziałem do dziewczyny i pocałowałem ja w usta. 

Nawet nie wiem kiedy uwinąłem się z tym obiadem i wspólnie go zjedliśmy. Dziś było zimno więc nigdzie nie wychodziliśmy. Jutro Sony i ja mieliśmy jechać na salę i powiedzieć jak mają ją udekorować.

- Boję się. - Moje rozmyślenia przerwała narzeczona

- Kochanie ale czego się boisz ? - Zapytałem

- Tego wszystkiego, coś się zmieni po naszym ślubie. Nie będzie już tak samo jak jest teraz.

- Ale co ty wygadujesz ? ślub to tylko ceremonia i obrączka, nie zmieni ci się charakter.

- No wiem, ale nie chce żebyś mnie zostawiał samej później z tym wszystkim.

- Kochanie nigdy Cię nie zostawię. Ja zawsze będę przy Tobie nigdy nie pozwolę na to, aby ktoś Cię skrzywdził.

- Ale nie będzie Ciebie obok mnie.

- Fizycznie, ale duchowo będę zawsze. A poza tym nie ma się co martwić na zapas.

- No dobrze.

*Oczami Nialla*

- Jesteś tego pewny ? - Zapytał Greg

- Tak, jestem. Muszę to zrobić.

- Pamiętam jak ty przyjechałeś miałeś totalnie zlane na wszystko i chciałeś tu zacząć swoje dawne nowe życie, a teraz chcesz naprawiać coś co jest niemożliwe, według mnie.

- Według mnie też, al myślę że warto spróbować. Myślałem nad tym prawie miesiąc czasu i przemyślałem wszystko.

- Wiesz jestem z Ciebie taki dumny. Mam nadzieje że uda Ci się. - Powiedział i poklepał mnie po plecach.

- Dzięki, a teraz Cię przepraszam ale muszę się spakować. - Powiedziałem do brata i poszedłem na górę aby zacząć się pakować. Całe pakowanie zajęło mi około 2 dni. Dziś jest piątek ostatni dzień w Mullingar. Idę zaraz do Olivera pożegnać się i opowiedzieć o mojej decyzji, bo to dzięki niemu na nią się zdecydowałem. Tak bardzo Ciesze się z tego że Ella wróciła do niego i zaręczyli się ale penie gdybym ja mu nie opowiedział o mojej historii nigdy by się na to nie odważył. Zjadłem obiad i wyszedłem z domu. Zacząłem biec truchtem ponieważ nie miałem do niego daleko. Gdy dobiegłem zapukałem do przyjaciela. Nie musiałem czekać długo aż mi otworzy.

- Siema stary, nie spodziewałem się Ciebie teraz. - Powiedział Oliver

- Chyba Ci nie przeszkadzam ? - Zapytałem przyjaciela

- Nie no jasne że nie, wejdź. - Powiedział

- Nie będę zajmował dużo czasu, przyszedłem się tylko pożegnać. - Powiedziałem krótko

- Co ale jak to wyjeżdżasz ? Chcesz mnie znowu zostawić ? - Powiedział trochę zawiedziony.

- To wcale nie chodzi o to, pamiętasz naszą rozmowę kiedy kazałeś mi wyjechać i naprawić moje błędy ?

- No tak, pamiętam i teraz chcesz je naprawić ?

- Dokładnie tak, myślałem nad tym miesiąc czasu i doszedłem do wniosku że może uda mi się naprawić chociaż połowę moich błędów.

- Jestem z Ciebie dumny że odważyłeś się na coś takiego.

- Ja też. Dzięki stary.

- A Niall, kiedy Wyjeżdżasz ?

- Jutro rano.

- Powodzenia. - Powiedziała Ella wychodząc z kuchni.

- Dokładnie tak - Dodał Oliver.

- Niedługo się zobaczymy - powiedziałem do pary i wyszedłem z ich domu.

*Oczami Harrego*

Szykowałem swoje ubrania na jutrzejsze wesele Sony gdy usłyszałem telefon. Zobaczyłem na Wyświetlaczu Bellę więc odebrałem bez zastanowienia.

- Cześć kochanie. - Powiedziałem do dziewczyny.

- Harry, musisz przyjechać jak najszybciej. Musimy pogadać. - Usłyszałem zrozpaczony głos dziewczyny.

- Bella coś się stało ? - Zapytałem

- Proszę Cię przyjedź. - Powiedziała i rozłączyła się.

Wziąłem szybko kluczyki od samochodu i pojechałem do niej tak szybko jak tylko to było możliwe.

_____________________________________________________

Kochani dziś Hallowen mam nadzieje że minął wam spokojnie i pełen zabawy.

Kolejny rozdział już dodany, mam nadzieję że wam się podoba i że go skomentujecie.

Następny rozdział już za tydzień ;)